Geachte patiënt(e),

Sinds mijn vestiging als oogarts in 1995 melden zich elke dag weer ettelijke patiënten op het spreekuur met dezelfde klachten. Deze patiënten hebben het gevoel, dat zij sliertjes, schaduwen of muggen voor hun ogen zien. Na een gedegen onderzoek kan ik hen vrijwel altijd geruststellen met de mededeling, dat er niets ernstigs aan de hand is met het glasvocht of het netvlies, maar dat zij een glasvochtvertroebeling hebben, ook wel mouches volantes of floaters genaamd. Een glasvochtvertroebeling is weliswaar lastig en hinderlijk, maar feitelijk ongevaarlijk.

Daarna volgt dan de terechte vraag: kan daar wat aan worden gedaan? Als oogarts moest ik tot voor kort vaak vertellen, dat een chirurgische verwijdering van het glasvocht met behulp van een vitrectomie, in verhouding tot de diagnose (de mate van vertroebeling) dermate riskant zou zijn, dat patiënten maar zoveel mogelijk moesten proberen eraan te wennen.

Veel patiënten echter ondervinden in het dagelijks leven terdege veel ongemak van hun klacht. Vooral in het verkeer of bij het werken aan een beeldscherm kunnen mouches volantes zeer storend zijn. Ik heb hierdoor in al die jaren veel gefrustreerde patiënten meegemaakt. Omdat wij het in de oogheelkunde bijna vanzelfsprekend vinden, dat er voor veel aandoeningen goede en adequate behandelingen zijn, was het tot nu toe voor zowel arts als patiënt moeilijk te accepteren, dat er binnen het spectrum aan beschikbare therapieën voor de genoemde kwaal nog geen oplossing bestond.